Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna są bardzo zróżnicowane. Wyróżniamy trzy ich rodzaje: ogólne, jelitowe i pozajelitowe (czyli ze strony innych układów i narządów).
Do objawów ogólnych zalicza się m.in.:
Objawy jelitowe to przede wszystkim:
Objawy pozajelitowe mogą dotyczyć takich narządów jak: oczy, wątroba, serce, trzustka. Niepokojące symptomy pojawiają się niekiedy także ze strony układu nerwowego, krwionośnego, kostno-stawowego, a także skóry. Dotyczą od 6 do 47% chorych. Przykładem objawów pozajelitowych występujących w chorobie Leśniowskiego-Crohna są m.in.: zapalenie osierdzia i mięśnia sercowego, zapalenie trzustki, autoimmunizacyjne zapalenie wątroby (AIH), zapalenie oczu (tęczówki, nadtwardówki), owrzodzenia skóry.
UWAGA! Takie objawy jelitowe jak przewlekłe bóle brzucha, biegunki, nadmierne gazy i wzdęcia są charakterystyczne zarówno dla choroby funkcjonalnej, jaką jest zespół jelita drażliwego (IBS), jak i niebezpiecznej w skutkach choroby zapalnej jelit (np. choroby Leśniowskiego-Crohna). W związku z różnym charakterem obu schorzeń właściwa diagnoza na etapie diagnostyki różnicowej jest bardzo ważna. Sprawdź, jakie znaczenie na tym etapie ma badanie kalprotektyny w kale
Jeżeli zauważymy u siebie któryś z wyżej wymienionych objawów, niezwłocznie należy zgłosić się do lekarza. Jakiego? Na początek możemy udać się do internisty lub lekarza rodzinnego, który oceni, czy konieczna jest wizyta u specjalisty – gastroenterologa. W przypadku bardzo niepokojących objawów powinniśmy od razu udać się do gastroenterologa.
Pierwszym krokiem na etapie stawiania diagnozy jest wywiad lekarski połączony z badaniem fizykalnym. Lekarz powinien spytać pacjenta m.in. o początek wystąpienia objawów, o ostatnio odbyte podróże, o to, czy pacjent ma nietolerancje pokarmowe, czy w ostatnim czasie przyjmował leki (np. przeciwbólowe i przeciwzapalne). Szczególną uwagę lekarza powinien też zwrócić fakt, czy pacjent pali papierosy lub czy w rodzinie pacjenta występowały już przypadki zachorowania na ChLC. W badaniu fizykalnym lekarz ocenia m.in. temperaturę ciała, tętno, tkliwość, wzdęcie brzucha i masę ciała.
Kolejny krok to badania laboratoryjne, takie jak:
Jeśli wyniki badań laboratoryjnych nie są zgodne z normami, pacjent kierowany jest na badanie endoskopowe, często połączone z pobraniem fragmentu śluzówki jelita do oceny histopatologicznej. W badaniu endoskopowym przy podejrzeniu ChLC można stwierdzić zmiany zapalne znajdujące się w:
KLIKNIJ i wyszukaj najbliższe laboratorium wykonujące badanie kalprotektyny w kale
Opracowano na podstawie:
1. Choroba Leśniowskiego-Crohna. Poradnik dla pacjenta
2. Wytyczne ECCO-EFCCA dla pacjentów cierpiącyh na chorobę Crohna
[…] na nieswoiste choroby zapalne jelit (choroba Ciechanowskiego czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego) często muszą wykonywać badania kontrolne. Są one […]
[…] choroby zapalne jelit (IBD), do których zalicza się chorobę Leśniowskiego-Crohna (ChLC) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG), należą do grupy zaburzeń ogólnoustrojowych. U […]
[…] Objawy i diagnostyka choroby Leśniowskiego-Crohna […]
[…] prowadzi ciekawe i intensywne życie. Życie z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (WZJG) lub chorobą Leśniowskiego-Crohna (ChLC) wiąże się jednak z pewnymi ograniczeniami. Chory jest zmuszony pogodzić swój stan zdrowia […]
[…] także dla początkowej fazy rozwoju niezwykle groźnych nieswoistych chorób zapalnych jelit (choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita […]