Znajdź laboratorium wykonujące badanie kalprotektyny
Badanie kolonoskopowe polega na wprowadzeniu wziernika endoskopu przez odbyt do jelita grubego w celu dokładnego obejrzenia jego wnętrza. Wziernik, nazywany także kolonoskopem, to elastyczny przewód o grubości zbliżonej do palca osoby dorosłej, zakończony kamerą. Obraz uzyskiwany z kamery przekazywany jest na ekran w odpowiednim powiększeniu, tak aby specjalista mógł dokładnie określić stan błony śluzowej jelita grubego. Długość kolonoskopu wynosi od 130 do 200 cm. Podczas badania endoskopowego istnieje również możliwość pobrania wycinków tkanki zmienionej chorobowo do badania histopatologicznego.
Aby odpowiednio przygotować się do badania kolonoskopowego, zaleca się stosowanie diety lekkostrawnej, ubogiej w błonnik pokarmowy, tzw. diety ubogoresztkowej. Dieta płynna nie poprawia jakości przygotowania, jest również gorzej tolerowana. Badanie wymaga bycia na czczo. Należy zastosować również doustne środki przeczyszczające. Najczęściej wybieranymi preparatami są makrogole (glikol polietylenowy, PEG) lub połączenie kwasu cytrynowego z tlenkiem magnezu i pikosiarczanem sodu. Poniższa tabela prezentuje zasady przygotowania do kolonoskopii (dieta przed kolonoskopią) z wykorzystaniem roztworu glikolu polietylenowego (PEG), jeśli badanie zaplanowano do godziny 14:00.
Ze względu na możliwość wywołania niedoborów elektrolitów wskutek odwodnienia oraz niebezpieczeństwo uszkodzenia nerek nie zaleca się doustnych środków przeczyszczających zawierających fosforany. W przypadku ich stosowania istnieje także ryzyko wystąpienia nadżerek błony śluzowej jelita, utrudniających jej prawidłową ocenę endoskopową i histologiczną. Dokładne instrukcje, do których należy stosować się w przypadku konkretnego środka przeczyszczającego, można otrzymać w placówce, gdzie będzie przeprowadzane badanie kolonoskopowe.
Pacjent zostaje ułożony na lewym boku, z podkurczonymi nogami. W czasie badania mogą okazać się konieczne zmiany pozycji badanego, szczególnie w przypadku wystąpienia trudności z wprowadzeniem wziernika do dalszych części okrężnicy. Równocześnie z kolonoskopem wprowadza się do jelita powietrze, aby uniknąć przylgnięcia endoskopu do ściany jelita. U niektórych pacjentów może okazać się konieczna głębsza sedacja lub pełne znieczulenie.
Niestety mimo starannego przygotowania nie zawsze udaje się wystarczająco oczyścić jelita z resztek pokarmowych. Lekarz może w takim przypadku zrezygnować z wykonania badania i przełożyć je na inny termin. Uzyskane wyniki mogą także okazać się niemiarodajne.
Część pacjentów zadaje pytanie: „Czy kolonoskopia jest konieczna?”. Może ona wzbudzać poczucie strachu lub skrępowania, jednak jest to badanie bardzo czułe, dokładne i często niezbędne. W niektórych przypadkach można uniknąć kolonoskopii, poprzestając na oznaczeniu poziomu kalprotektyny w kale.
Źródło: Interna Szczeklika 2017, red. P. Gajewski, Kraków 2017, wyd. 8.
[…] Obraz z wnętrza przewodu pokarmowego przedstawiany jest na monitorze. Podobnie jak w przypadku kolonoskopii, istnieje możliwość pobrania wycinków błony śluzowej do badania histopatologicznego, […]