Znajdź laboratorium wykonujące badanie kalprotektyny
Czy kiedykolwiek zdarzyło Ci się zjeść coś, co po kilku godzinach wywołało tak silne wzdęcia, że niemożliwe stało się dopięcie guzika w spodniach? A może budzisz się z płaskim brzuchem, ale na koniec dnia zaczyna on przypominać rozmiarem brzuch kobiety w szóstym miesiącu ciąży? Nawet jeżeli nie doświadczasz tak ekstremalnych wzdęć, pamiętaj, że wzdęcia nie są normalnym zjawiskiem. Są oznaką zapalenia jelit. Jeśli regularnie miewasz gazy i/lub wzdęcia, możesz cierpieć na przerost bakterii w jelicie cienkim (ang. small intestinal bacterial overgrowth, SIBO).
SIBO występuje wtedy, gdy równowaga bakterii w jelicie zostaje zachwiana i dochodzi do ich przerostu. Za duża liczba dobrych bakterii też nie jest korzystna dla naszego zdrowia. Jak to się dzieje, że jednych bakterii mamy za dużo, a innych za mało? Może to być spowodowane nieodpowiednią dietą – bogatą w cukry, alkohol i rafinowane węglowodany. Pewne szczepy bakterii żywią się właśnie rafinowanymi węglowodanami, które rozkładają na krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, produkując przy tym gazy i wywołując wzdęcia.
Inne szczepy bakteryjne mogą rozkładać sole kwasów żółciowych, zanim jeszcze Twój organizm zacznie z nich korzystać, a sole te pełnią bardzo ważną rolę w procesie rozkładu tłuszczów. Bez nich dochodzi do zaburzenia wchłaniania tłuszczów lub biegunki.
Trzeci typ bakterii obecnych w naszym jelicie może produkować toksyny, które uszkadzają śluzówkę jelita cienkiego, czego konsekwencją są zaburzenia wchłaniania składników odżywczych, tak jak w przypadku nieszczelnego jelita.
Proces trawienia w naszych jelitach opiera się na ich współpracy z układem nerwowym, mięśniowym oraz neurotransmiterami. Enzymy biorą udział w rozkładzie pokarmu, a nerwy, mięśnie oraz neurotransmitery biorą udział w fizycznym przesuwaniu go przez przewód pokarmowy – z żołądka przez jelito cienkie do jelita grubego. Bakterie pokonują tę drogę razem z pokarmem, aby ostatecznie trafić do końcowego odcinka układu pokarmowego, jakim jest jelito grube. Problemy zaczynają się wtedy, kiedy coś zakłóca ten proces.
Uszkodzenie nerwów lub mięśni w jelitach może skutkować pozostawaniem bakterii w jelicie cienkim, co zwiększa ryzyko wystąpienia SIBO. Przykładami chorób, które mogą wpływać na pracę mięśni w jelitach i przyczyniać się do rozwoju SIBO, są cukrzyca oraz twardzina. Fizyczna niedrożność jelit, spowodowana np. bliznami pooperacyjnymi w chorobie Leśniowskiego-Crohna, również może powodować przerost bakterii w jelicie cienkim. Kolejną przyczyną gromadzenia się bakterii w tej części przewodu pokarmowego jest tworzenie się uchyłków, które są małymi uwypukleniami w ścianie jelita cienkiego. Bakterie, zamiast przemieścić się wraz z pokarmem do jelita grubego, mogą zatrzymywać się w uchyłkach jelita cienkiego.
Istnieją również leki wpływające negatywnie na stabilność flory jelitowej, np. antybiotyki, medykamenty blokujące produkcję kwasów żołądkowych oraz sterydy.
Należy jednak pamiętać, że najpowszechniejszym powodem SIBO jest dieta bogata w cukry, alkohol i węglowodany rafinowane.
Opracowano na podstawie:
1. Dr Amy Myers, 10 Signs You Have Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO)
2. Dukowicz A.C. et al., Small Intestinal Bacterial Overgrowth: A Comprehensive Review. Gastroenterology & Hepatology 2007; 3(2): 112–
Dodaj komentarz